Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

Πόσο είναι το μέσο επιτόκιο που δίνουν στην Ελλάδα οι μηχανισμοί στήριξης

Οι τοκογλύφοι δανειστές φταίνε για τα δεινά της χώρας μας λέει ο Πάνος Καμμένος.
Συμφωνεί και επαυξάνει η αριστερή πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ  ότι τα λεφτά πάνε στους τοκογλύφους.

Θα πρότεινα στον Γιάνη Βαρουφάκη να μαζέψει τα στελέχη των ΑΝΕΛ και μεγάλο κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ και να τους κάνει μια διάλεξη. Και αυτό διότι σύμφωνα με τα non paper των ομιλιών του στο Eurogroup που ο ίδιος έδωσε στην δημοσιότητα, μπορούμε να υπολογίσουμε με σημαντική ακρίβεια το μέσο επιτόκιο δανεισμού της χώρας μας από τους μηχανισμούς στήριξης που καταγγέλλονται ως «τοκογλυφικοί» και που είναι εξαιρετικά χαμηλό.

Τι λέει το κείμενο Βαρουφάκη για τα Ευρωπαϊκά δάνεια

Πριν προχωρήσω στους υπολογισμούς να θυμίσω ότι το ελληνικό κράτος έχουν δανείσει 3 διαφορετικοί μηχανισμοί: Τα διακρατικά δάνεια GLF, o EFSF και το ΔΝΤ.

Το κείμενο με τις θέσεις Βαρουφάκη για το χρέος περιέχει χρήσιμες πληροφορίες για τα επιτόκια δανεισμού από αυτούς τους μηχανισμούς.

Διαβάζουμε:
Greece currently owes the EFSF c. €142bn (75% of 2015 IMF projected GDP), bearing an interest rate of c. 2.5%, and having a final maturity of 39yrs (amortizing from year 2023 until year 2054). … The same analysis can be made for GLF loans (interest rate at 50bp above Euribor, i.e. currently 0.65%, and final maturity 2041).

Όλο το κείμενο των ομιλιών Βαρουφάκη στα Eurogroup μπορείτε να διαβάσετε εδώ 

Όσον αφορά τα δάνεια του ΔΝΤ, οι τόκοι υπολογίζονται κάθε τρίμηνο με κυμαινόμενο επιτόκιο ίσο με το επιτόκιο των Ειδικών Τραβηκτικών Δικαιωμάτων (SDRs), plus περιθωρίο 2% για το εκταμιευθέν ποσό δανεισμού που υπερβαίνει το 300% της συμμετοχής ("quota") της Ελλάδας στο ΔΝΤ.

Η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΔΝΤ φτάνει το €1.3 δις, άρα όλες οι εκταμιεύσεις του ΔΝΤ προς την Ελλάδα, πλην ενός τμήματος της πρώτης δόσης, φέρουν επιτόκιο SDR+2%.
Στο βαθμό που το εν λόγω χρηματοδοτικό άνοιγμα (>300% της συμμετοχής μιας χώρας στο ΔΝΤ), υπερβαίνει τα 3 έτη, τότε το επιτόκιo ανεβαίνει στο SDR+3%.

Σημειώνεται πως και η χρηματοδότηση από το ΔΝΤ υπόκειται σε παρακράτηση 50 μονάδων βάσης (0,5%) ως «επιβάρυνση εξυπηρέτησης».

Το μέσο επιτόκιο του ΔΝΤ υπολογίζεται σε 3,8% και είναι σαφέστατα ακριβότερο των επιτοκίων που μας προσφέρουν τα κράτη της ευρωζώνης και ο EFSF.

Πόσο είναι το μέσο επιτόκιο των μηχανισμών στήριξης;

Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δάνεια EFSF είναι 144,6 δισ, του GLF 52,9 δισ (διάβασε εδώ περισσότερα) και του ΔΝΤ 30 δισ μπορούμε να υπολογίσουμε το μέσο επιτόκιο ως εξής:

  • Υπολογίζουμε την συνεισφορά κάθε θεσμού επί του αθροίσματος των δανείων(3) και αυτό θα αποτελεί τον Πολλαπλασιαστή (4)
  • Το γινόμενο Πολλαπλασιαστή (4) επί το επιτόκιο δανεισμού κάθε θεσμού (5) μας δίνει την συνεισφορά στο τελικό μέσο επιτόκιο (6)
  • Το άθροισμα των συνεισφορών μας δίνει το μέσο επιτόκιο που είναι 2,334% με την μεγάλη πλειοψηφία των δανείων να έχουν ωρίμανση σε 30 χρόνια
Ενδεικτικά τα 30ετή ομόλογα των ΗΠΑ προσφέρουν επιτόκιο 2,69% (19/2/15):


Πηγή Bloomberg 

Με άλλα λόγια οι Ευρωπαίοι μας δανείζουν φθηνότερα από όσα πληρώνει η ισχυρότερη οικονομία του κόσμου για να δανειστεί για ίδια χρονική περίοδο.

Ξένοι τοκογλύφοι, λοιπόν ή ντόπιοι απατεώνες και δημαγωγοί;

IL

2 σχόλια :

  1. This is *so* last year, m8...

    Check: http://blog.mpettis.com/2015/02/syriza-and-the-french-indemnity-of-1871-73/

    "On the one hand are creditors, owners of real estate and other assets, and the businesses who benefit from the existing currency distortions. One the other hand are workers who pay in the form of low wages and unemployment and, eventually, middle class household savers and taxpayers who pay in the form of a gradual erosion of their income or of the value of their savings. Historically during currency and sovereign debt crises political parties have come to represent one or the other of these groups, and whether they are of the left or the right, they are able to capture the allegiance of these groups.

    Except for Greece, in Europe the main political parties on both sides of the political spectrum have until now chosen to maintain the value of the currency and protect the interests of the creditors. [...] if you separate those who benefitted the most from European policies before the crisis from those who befitted the least, and are now expected to pay the bulk of the adjustment costs, rather than posit a conflict between Germans and Spaniards, it might be far more accurate to posit a conflict between the business and financial elite on one side (along with EU officials) and workers and middle class savers on the other. This is a conflict among economic groups, in other words, and not a national conflict, although it is increasingly hard to prevent it from becoming a national conflict."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. προς τον ανωνυμο παραπανω.......

      Τι εγινε φιλαρακι μας γραφεις Γιαννννννη Μπαρουφακη. Ολες αυτες οι μπουρδες περι ταξικου πολεμου και ελιτ δεν εχεις βαρεθει να τις επαναλαμβανεις. Λες πως οι φτωχες ταξεις εχουν επομιστει το βαρος του Ευρω. ΣΟΒΑΡΑ, αμα παμε στην Δραχμη ποιος θα ναι ο πρωτος που θα υποφερει; μεση οικογενεια της οποιας οι καταθεσεις θα μηδενιστουν απο τον πληθωρισμο η οι πλουσιοι που λες εσυ οι οποιοι σημειωτεον εχουν βγαλει τα λεφτα τους στο εξωτερικο; Μηπως οι παρακμιακες αποψεις που αναπαραγεις εσυ και οι υπολοιποι ΜΠΑΡΟΥΦΑΚΗΔΕΣ εξυπηρετουν τα κορακια που συσπειρωθηκαν με το ΔΡΑΧΜΟΛΟΜΠΥ. Τροφη για σκεψη αγαπητε μπαρουφοφαν

      Διαγραφή

Δεν γίνονται δεκτά υβριστικά μηνύματα

Συνολικές προβολές σελίδας