Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

Αλήθειες για το Χρέος

Μη βιώσιμο το χρέος και θα κουρευτεί είτε το θέλει η Μέρκελ είτε όχι μας ενημερώνει εδώ και πολύ καιρό ο Κος Βαρουφάκης. Φυσικά αποτελεί πάγια θέση του ΣΥΡΙΖΑ με τον Κο Τσίπρα να δηλώνει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αρνηθεί η Κα Μέρκελ τις προτάσεις του.

Δύο σημαντικά ερωτήματα

  1. Μπορεί ένα κούρεμα του χρέους να αλλάξει άρδην την παρούσα οικονομική κατάσταση ανακουφίζοντας την χώρα τα αμέσως επόμενα χρόνια;
  2. Είναι μη βιώσιμο το χρέος;

Οι απαντήσεις στα ανωτέρω ερωτήματα είναι κατά την γνώμη μου:

  1. Ελάχιστα.
  2. Όχι, εφόσον μειωθούν τα επιτόκια δανεισμού και απλωθεί η αποπληρωμή του χρέους μας προς την Ευρωζώνη σε ακόμα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα συμπαρασύροντας στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων και ημερομηνία επίτευξης λόγου χρέους/ΑΕΠ.
Αναλυτικότερα:

(1) Μπορεί να επηρεάσει ένα κούρεμα του χρέους την παρούσα οικονομική κατάσταση;

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δηλώσει ότι δεν θα κουρέψει τα δάνεια του ΔΝΤ, της ΕΚΤ (πρόσφατη αλλαγή μιας και προεκλογικά έλεγε ότι δεν θα τα πληρώσει διότι θα δημιουργήσει νέο χρέος για αποπληρωμή παλαιού) αλλά και των ιδιωτών διότι έχουν ήδη κουρευτεί

Άρα τα μόνα διαθέσιμα προς κούρεμα δάνεια είναι αυτά της Ευρωζώνης (του EFSF και του Greek Loan Facility - GLF).

Ακόμα και στην εντελώς απίθανη υπόθεση εργασίας αποδοχής κουρέματος, τίποτα όσον αφορά τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας δεν αλλάζει ώς το 2020 όπως μπορεί να γίνει κατανοητό διαβάζοντας τον πίνακα λήξεων δανείων

Τα υποψήφια δάνεια προς κούρεμα εμφανίζονται στον ορίζοντα το μακρινό 2022.
Ακόμα και σε περίπτωση κουρέματος 100% οι υποχρεώσεις και οι ανάγκες εξυπηρέτησης τους παραμένουν για τα επόμενα 7 χρόνια.

Ως εκ τούτου όποιος θεωρεί ότι το κούρεμα του χρέους θα σημάνει μεγάλη ανακούφιση είτε δεν γνωρίζει τα δεδομένα, είτε ψεύδεται.


(2) Είναι μη βιώσιμο το χρέος;

Ας πούμε κάποια πράγματα μεταξύ μας. Με την συμφωνία που έγινε ανάμεσα σε Ελλάδα και δανειστές στα τέλη του 2012 επεκτάθηκαν οι αποπληρωμές και έπεσαν τα επιτόκια των Ευρωπαικών δανείων προς την Ελλάδα. Αυτό είχε μια άμεση επίπτωση στους τόκους που ήταν υποχρεωμένη να πληρώνει σε ετήσια βάση η Ελλάδα για να εξυπηρετεί το χρέος της.

Το % του ΑΕΠ της που ξοδεύει για τόκους είναι χαμηλότερο απο αυτό της Ιταλίας και της Ισπανίας και συγκρίσιμο με αυτό της Γαλλίας.

Αν κάποιος συνδυάσει αυτόν τον πίνακα με τον προηγούμενο κατανοεί ότι αν εξαιρεθούν οι χρονιές 2024, 2029 και 2030 το χρέος είναι απόλυτα διαχειρίσιμο. Εφόσον μειωθούν περεταίρω τα επιτόκια και επεκταθούν οι αποπληρωμές, η κατάσταση βελτιώνεται ακόμα περισσότερο.

Αυτή η επιπλέον ευνοική ρύθμιση είναι και αυτή μέρος της συμφωνίας του Νοεμβρίου 2012 που δεσμεύει τους εταίρους-πιστωτές μας να προχωρήσουν σε όσα αναφέρθηκαν παραπάνω εφόσον η Ελλάδα πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα. Αυτό έχει ήδη συμβεί τόσο το 2013 όσο και το 2014.

Εφόσον γίνει και αυτή η ρύθμιση που σημειωτέον κουρεύει έμμεσα σε NPV το χρέος κατά αρκετές δεκάδες δισ,  καθίσταται απόλυτα βιώσιμο. Θα πληρώνουμε ποσά που θα αντιστοιχούσαν αν είχαμε χρέος σαν το γερμανικό του 80%.

Για τους παραπάνω λόγους είναι απολύτως βέβαιο ότι οι δανειστές δεν θα συνηγορήσουν σε κάτι που θα αποκλίνει απο τις παραπάνω παραμέτρους


Τι θα μπορούσαμε να ζητήσουμε;

Η αλλαγή της κυβέρνησης θα μπορούσε να έχει έναν θετικό αντίκτυπο στο μέτωπο του χρέους. 
  • Όχι διότι έτσι δείχνει η "δημοκρατική λαική εντολή" διότι όσο δημοκρατική ήταν η εντολή που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ άλλο τόσο δημοκρατικές είναι οι εντολές των κυβερνήσεων των χωρών της Ευρωζώνης που δεν συμφωνούν με τυχόν κούρεμα. 
  • Όχι διότι μπορεί να σταθεί σε αυτόν τον κόσμο το εξωπραγματικό πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
  • Όχι διότι οι εταίροι θα φοβηθούν τυχόν ρήξη και τσαμπουκάδες μιας και είναι πολύ καλύτερα προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν τυχόν κρίση.
Αλλά διότι πιστεύω ότι οι εταίροι μας θέλουν να βάλουν οριστικά το ελληνικό πρόβλημα στην άκρη και να ασχοληθούν με σημαντικότερα θέματα απο το "γαλατικό χωριό στην άκρη της Ευρώπης"

Τι θα μπορούσε ρεαλιστικά να ζητήσει η κυβέρνηση;

(α) Στόχοι πρωτογενών πλεονασμάτων
Έχουμε υποχρέωση βάσει συμφωνιών Ελλάδας-Πιστωτών, να πετυχαίνουμε τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα 4,5% για τα επόμενα χρόνια, προκειμένου το χρέος το 2022 να είναι 122% του ΑΕΠ.

Περικοπή του στόχου πλεονασμάτων στο μισό με ταυτόχρονη μεταφορά του στόχου μερικά χρόνια μετά θα έδινε σημαντικότατη ανάσα, θα οδηγούσε έμμεσα σε αύξηση καταναλωτικής δαπάνης και θέσεων εργασίας.

Για παράδειγμα το 2015 η ΕΕ προβλέπει ανάπτυξη 2,5% και στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος 4,5%. Αυτό μεταφράζεται σε 7,6 δισ €.
Περικοπή του στόχου στο 1,5% θα μείωνε τον στόχο κατά 5,7 δισ ή 2 ΕΝΦΙΑ

(β) Μεταφορά κόστους ανακεφαλαιοποίησης τραπεζών στον ESM
Η Ελλάδα δανείστηκε 50 δισ για να ανακεφαλαιοποιήσει τον χρηματοπιστωτικό κλάδο τα κεφάλαια του οποίου εξαυλώθηκαν απο το PSI. Απο αυτά έχουν χρησιμοποιηθεί τα 39.

Μεταφορά του κόστους αλλά και των μετοχών στον ESM με συνέχιση της παρούσας διαδικασίας ιδιωτικοποίησης (ή και βελτίωσης της με δικαίωμα άσκησης των warrants ανά πάσα στιγμή) θα μείωνε το χρέος κατά 16%. Συνδυαζόμενη δε με τις υποσχεθείσες επεκτάσεις πληρωμών και μειώσεις επιτοκίων σημαίνει μείωση χρέους σε NPV πάνω απο 30%

Τα παραπάνω είναι δύσκολα αποδεκτά αλλά επιτεύξιμα και το κυριότερο δεν μας φέρνουν σε ρήξη με τους δανειστές. Αντί λοιπόν να επιδιώκονται ουτοπίες και μαξιμαλιστικοί στόχοι, συνίσταται εντόνως προσγείωση στην πραγματικότητα.

IL








Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Δεν γίνονται δεκτά υβριστικά μηνύματα

Συνολικές προβολές σελίδας