Όσοι με ξέρετε ή όσοι με ακολουθείτε από παλιά στο τουήτερ γνωρίζετε και την ιστορία μου με την εφορία από την εποχή Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων ήταν ο αγαπημένος Harry Theoharis, όταν για μία μικρή οφειλή, την οποία είχα παντελώς ξεχάσει, δέσμευσαν τους τραπεζικούς μου λογαριασμούς. Πήγα στην εφορία, τακτοποίησα την οφειλή μου, αλλά ο εξαιρετικός υπάλληλος του δικαστικού τμήματος της εφορίας μου τότε, για κάποιον λόγο που μόνο ο ίδιος γνωρίζει, δεν έστειλε ποτέ στις τράπεζες τη βεβαίωση της άρσης της δέσμευσης.
Η αλήθεια είναι ότι εφόσον δεν εργαζόμουν και δεν χρησιμοποιούσα κάποιον τραπεζικό λογαριασμό δεν το κυνήγησα. Πλέον όμως που έκανα το λάθος να ανοίξω τη δική μου επιχείρηση και μου χρειάζεται η τράπεζα είπα να αναλάβω δράση. Για κακή μου τύχη, το δικαστικό τμήμα της περιοχής μου έχει μεταφερθεί αλλού. Ξεκινάω, λοιπόν, και πάω.
Μια πολύ ευγενική και συνεργάσιμη κυρία μου εξήγησε πως με 82,57 ευρώ καθάρισα. Επιτέλους, το πολυπόθητο χαρτί θα περνούσε στα χέρια μου. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι θα έπρεπε να πάω να το πληρώσω στην εφορία της περιοχής μου 'γιατί αλλιώς δεν θα φανεί' όπως χαρακτηριστικά μου είπε. Δεν βαριέσαι, σκέφτηκα. Αρκεί που θα ξεμπερδέψω.
Πάω στην εφορία της περιοχής μου και φτάνω ακριβώς στις 13:35. Η εφορία είναι ανοιχτή για το κοινό ως τις 14:00. Ανεβαίνω στον όροφο και βλέπω ουρά. Ο τελευταίος; ρώτησα. Έτσι ήταν μέχρι τον προηγούμενο μήνα. Ρωτούσες ποιός ήταν ο τελευταίος και στηνόσουν από πίσω του.
- Α, θα πάρετε νουμεράκι από τον κύριο, μου είπαν οι υπόλοιποι. Σήμερα έκλεισαν, ελάτε πάλι αύριο.
- Παρντόν; ρώτησα. Μα έχει ακόμη μισή ώρα.
- Πηγαίνετε στον κύριο να σας πεί, μου είπαν και μου έδειξαν ένα νεαρό πίσω από το γκισέ.
Ωραία, σκέφτηκα, νέος είναι, θα συνεννοηθούμε.
η ευτράπελη συνέχεια εδώ
Η αλήθεια είναι ότι εφόσον δεν εργαζόμουν και δεν χρησιμοποιούσα κάποιον τραπεζικό λογαριασμό δεν το κυνήγησα. Πλέον όμως που έκανα το λάθος να ανοίξω τη δική μου επιχείρηση και μου χρειάζεται η τράπεζα είπα να αναλάβω δράση. Για κακή μου τύχη, το δικαστικό τμήμα της περιοχής μου έχει μεταφερθεί αλλού. Ξεκινάω, λοιπόν, και πάω.
Μια πολύ ευγενική και συνεργάσιμη κυρία μου εξήγησε πως με 82,57 ευρώ καθάρισα. Επιτέλους, το πολυπόθητο χαρτί θα περνούσε στα χέρια μου. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι θα έπρεπε να πάω να το πληρώσω στην εφορία της περιοχής μου 'γιατί αλλιώς δεν θα φανεί' όπως χαρακτηριστικά μου είπε. Δεν βαριέσαι, σκέφτηκα. Αρκεί που θα ξεμπερδέψω.
Πάω στην εφορία της περιοχής μου και φτάνω ακριβώς στις 13:35. Η εφορία είναι ανοιχτή για το κοινό ως τις 14:00. Ανεβαίνω στον όροφο και βλέπω ουρά. Ο τελευταίος; ρώτησα. Έτσι ήταν μέχρι τον προηγούμενο μήνα. Ρωτούσες ποιός ήταν ο τελευταίος και στηνόσουν από πίσω του.
- Α, θα πάρετε νουμεράκι από τον κύριο, μου είπαν οι υπόλοιποι. Σήμερα έκλεισαν, ελάτε πάλι αύριο.
- Παρντόν; ρώτησα. Μα έχει ακόμη μισή ώρα.
- Πηγαίνετε στον κύριο να σας πεί, μου είπαν και μου έδειξαν ένα νεαρό πίσω από το γκισέ.
Ωραία, σκέφτηκα, νέος είναι, θα συνεννοηθούμε.
η ευτράπελη συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Δεν γίνονται δεκτά υβριστικά μηνύματα